شیوع آنمی فقر آهن در زندان مرکزی مشهد

چکیده زمینه و هدف: کم خونی یک مشکل عمده جهانی است که بر بازده کاری افراد اثر نامطلوب دارد. با توجه به اینکه زندان یک محیط بسته است و دریافت غذایی زندانیان وابسته به رژیم غذایی آنها است، شیوع کم خونی در زندان مرکزی مشهد مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش کار: مطالعه از نوع توصیفی است که در آن 435 نفر (48 زن و 387 مرد) از افراد محبوس در زندان مرکزی مشهد بطور تصادفی انتخاب شدند. پرسشنامه ای شامل نوع مواد غذایی دریافتی، جنس، سن، وضعیت قضایی و نوع جرم تکمیل گردید. از افراد انتخاب شده ابتدا یک نمونه خون ناشتا گرفته شد، سپس میزان هموگلوبین، فریتین و آهن اندازه گیری گردید. اطلاعات حاصله با نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: بطور کلی 6/5 درصد زندانیان از کم خونی براساس هموگلوبین و هماتوکریت رنج می برند. کم خونی براساس فریتین در زنان بیش از مردان بود و این اختلاف نیز به لحاظ آماری معنی دار بود (001/0 p<). کمبود آهن در خانمها بطور بارزی بیشتراز آقایان بود. نتایج نشان داد که با افزایش سن شیوع آنمی نیز بیشتر می شد. نتیجه گیری: مطالعات انجام شده گویای این مطلب است که کم خونی فقر آهن در میان زندانیان زندان مرکزی مشهد شیوع در حد متوسطی دارد. با توجه به آثار متعدد جسمی و روحی آنمی فقر آهن، توجه بیشتر مسئولان مربوطه به دریافت کافی ریز مغذی ها توصیه می شود.